Durf jij die ene vraag juist wel te stellen?

Als Recruiter heb je natuurlijk veel intake gesprekken met kandidaten waarbij je het cv doorneemt. Aangezien een cv niet meer is dan een opsomming van de successen minus de mislukkingen, is het zaak om te doorgronden waar die mislukkingen dan zitten. Hier zijn talloze manieren voor, waarvan de STAR methode de bekendste is. STAR staat voor Situatie, Taken, Activiteiten en Resultaat. Geen rocketsience, maar een prima handvat om tot een goed gesprek te komen. De kracht van een goed gesprek zit hem echter in het stellen van die ene vraag die iedere kandidaat verwacht, maar toch verrast. De meeste zenuwen die iemand voor een gesprek heeft, is niet over de kleur van de stoelen, de bril van de interviewer of de smaak van de koffie, maar of er vervelende vragen komen.

Waarom ben je bij die werkgever weggegaan? Dat is in wederzijds overleg tot stand gekomen, is een veel gehoord antwoord. Leuk, maar niet echt geloofwaardig. Is dat omdat je zo’n grote zak geld mee kreeg dat weigeren heel dom zou zijn, of was de situatie onhoudbaar dat enkel een rechtszaak of dreiging met ontslag op staande voet het alternatief was? Ook in deze gevallen is in onderling overleg goed uit elkaar gaan de term, maar hier wil je vast meer over weten?

Om tot een goed gesprek te kunnen komen is het belangrijk 2 aannames te doen. Een, als recruiter hoef je geen relatie met de kandidaat op te bouwen die jaren gaat duren. Deze is kortstondig met als doel een goed beeld vormen zodat de conclusie is, wel of niet geschikt. Twee, iedere kandidaat vreest die vraag  die jij kunt stellen. Stel hem dan ook. En vooral, ben niet snel tevreden met het antwoord. Als je het gevoel hebt, hier zit meer achter of dit is niet het hele antwoord, stel drie keer een Waaromvraag en je raakt de kern.

Wim van den Nobelen

Recruiter Strictly People (Management, HR & Finance), Sollicitatiecoach & Nobelist (in al mijn dienstverlening bepaalt de klant zelf de waarde).

Wim van den Nobelen has 145 posts and counting. See all posts by Wim van den Nobelen

5 gedachten over “Durf jij die ene vraag juist wel te stellen?

  • 06/06/2011 om 14:08
    Permalink

    Helderheid en duidelijkheid staan voorop naar kandidaten en naar de opdrachtgever.
    Dus als beide partijen duidelijk aangeven wat ze willen en zoeken kan iedereen zijn werk goed doen.

  • 31/07/2011 om 11:40
    Permalink

    Doorvragen op de afloop van arbeidsrechtelijke problemen die de kandidaat heeft ondervonden is in zeer veel gevallen niet maatgevend voor de geschiktheid, muv een staande voet. Dit heeft namelijk met de lijdelijkheid en afhankelijkheid te maken die de werknemer heeft ten opzichte van de oude werkgever. Daarenboven vinden veel problemen hun ontstaan in -wederzijdse- verwachtingen die niet worden waargemaakt en die partijen in de tijd gezien uit elkaar zijn gaan drijven (geen loonsverhoging-geen promotie-geen vast contract-geen studiegelden-etc). Veel recruiters geven daarbij het voordeel van de twijfel per definitie aan hun collega-werkgever en dat is jammer. Want heeft hij/zij de benodigde arbeidsrechtelijke kennis om dit op grond van blauwe ogen te bepalen? Mocht de kandidaat geschikt lijken vraag evt. de belangrijkste stukken op en als blijkt dat bv juist de werkgever geheimhouding oplegt dan weet je dat de kandidaat de waarheid spreekt. Een geoefend oog haalt het er zo uit.

  • 05/04/2013 om 17:15
    Permalink

    Er zit natuurlijk best wel een kern van waarheid in het verhaal.
    De keerzijde is echter dat sollicitatie-vaardigheden niet altijd representatief hoeven te zijn voor de geschiktheid van een kandidaat voor de functie. Zeker als je zeer persoonlijke vragen gaat stellen die dieper ingaan op drijfveren van kandidaten, in een gesprek waarvoor men toch al zenuwachtig is. Gaat het er dan om wie zich het beste door de sollicitatie procedure slaat? Of gaat het om een oordeel hoe een medewerker de komende jaren gaat presteren in de beoogde functie? Ga je dat in een half uur beoordelen door die éne vraag te stellen?

  • 05/04/2013 om 19:04
    Permalink

    Je mag mij alles vragen als recruiter, maar als de toon mij niet aanstaat dan pas ik toch echt voor je baan. Wie achter zijn besluiten staat en zijn kunnen kent is verre van zenuwachtig voor een sollicitatie gesprek, en als een recruiter zich zo verheven voelt dat ik zenuwachtig moet zijn? Dan pas ik toch echt, er liggen genoeg mooi uitdagingen buiten het bekrompen Nederland.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.