Recruiters zijn net mensen: Weerstand vs discipline

Ik ben een snoeper. Zoet, zout, zuur, drop, winegums, koeken, noem maar op, ik snoep wat af. Ben ik verslaafd? Misschien wel. Het probleem zit niet in beperken, maar in het eerste snoepje. Als eenmaal de beslissing is genomen dat ik er één mag hebben, is de beer los. De zak gaat dan meestal leeg. Een gebrek aan discipline? Zeker. Hoe zit dit met het zoeken naar geschikte kandidaten. Is dat een vergelijkbaar probleem?

Het vinden van de juiste kandidaat start met het uitzetten van de vacature. Daarna begint de zoektocht. Vacaturesites, database, netwerken, headhunten enzovoorts, alle middelen zijn geoorloofd in de strijd. Failure is no option.

In het begin wordt er kritisch naar alle facetten gekeken. Alleen echt goed aansluitende cv’s komen op de stapel geschikt, de rest wordt afgewezen. Een cv waar ook maar iets in af te wijzen is, krijgt het bericht helaas, of wordt niet meegenomen in de procedure.

Dan ga je mogelijk geschikte kandidaten bellen. Leken deze in eerste instantie top, als je de kandidaten allemaal gebeld hebt, blijkt de stapel nog verder uitgedund. Twijfel slaat toe. Het gaat toch niet zo zijn dat je geen match kunt maken? ’s Nachts schrik je wakker omdat er een cv voorbij flitst die misschien wel geschikt is, maar al afgewezen. De nachtmerrie van een recruiter, iemand die jij afgewezen hebt, blijkt toch aangenomen. Ough!

De volgende ochtend begin je vol goede moed aan de laatste resten. Dan gaat het mis. Het eerste cv is wel oké, maar niet top. De druk om te leveren is inmiddels tot grote hoogte gestegen en veel tijd rest je niet meer. Deze kandidaat krijgt een uitnodiging. De volgende niet, dat is bagger. Nummer drie weer wel en nummer vier ook.

Uiteindelijk heb je de hele stapel opgepeuzeld en staat je agenda vol. Na twee dagen intakes, heb je spijt. Had ik niet kritischer moeten zijn? Had ik niet nog langer moeten zoeken? Had ik niet alleen het allerlekkerste snoepje moeten pakken? De kracht van de eerste weerstaan, vergroot de kans op succes. Breekt de weerstand door een gebrek aan discipline? Voor de meeste mensen geldt dit zeker. Gelukkig maar, recruiters zijn net mensen.

Blogfeuilleton: #Recruiters=mensen week 34/12

Wim van den Nobelen

Recruiter Strictly People (Management, HR & Finance), Sollicitatiecoach & Nobelist (in al mijn dienstverlening bepaalt de klant zelf de waarde).

Wim van den Nobelen has 145 posts and counting. See all posts by Wim van den Nobelen

2 gedachten over “Recruiters zijn net mensen: Weerstand vs discipline

  • 22/08/2012 om 00:39
    Permalink

    Hey Wim,
    Ik zoek altijd in die zak met winegums naar dat ene snoepje dat er net zo uitziet als alle andere zwarte, maar die een immens delicated bosbessensmaak heeft.Tegenwoordig heb je van Venco ook van die zaken waar maar een stuk of 10 van die grote zwart/witballen in zitten. Ik móet ze állemaal hebben.

    Wij recruiten niet voor anderen, maar de uitdaging is net zo groot voor een werkgever. Mensen zoals jij (het wordt tijd dat je eraan toegeeft:) zien -net als ik overigens- altijd wel iets goeds in wie we dan ook spreken. Potentie is het laatste wat je moet laten varen in een wel heel suf sollicitatiegesprek. Als je zelfs geen potentie hebt, kan ik ook niets meer voor je doen, zoiets :)….

    Heerlijk om nieuwe mensen te leren kennen. De enorme meerwaarde die elk van die snoepjes voor mijn inner balance kan hebben. Het enige dat helpt, is dat elk snoepje tussen de 3000 en 5000 euro per maand kost hahahaha…..

    Heel leuk stukje, hoewel ik vind dat je de link met de snoepjes iets verder had kunnen doortrekken. Maar ik ben dan ook een (oude) snoeper:)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.