Recruiters zijn net mensen: Onzekerheid leidt tot onbetrouwbaarheid

Olifanten in gevangenschap krijgen een touw om hun poot die vast zit aan een paal. Hoe graag de kleine olifanten ook willen, het touw voorkomt dat ze weglopen. Dit raakt zo ingeslepen dat, als de olifanten groot genoeg zijn om het touw eenvoudig los te trekken, zij hier helemaal niet aan denken. Sterker, ze denken dat dit nog steeds niet zal lukken. De onzekerheid van nu kent een aantal gradaties. Het begint in 2008 met de ver-van-mijn-bed-show omdat alles zich in Amerika afspeelt. Het komt dichterbij door het ABN/Fortis-drama, maar ook dit raakt nog niet heel veel mensen. Als de Eurocrisis binnendendert, is de werkloosheid sterk toegenomen en begint iedereen te twijfelen. Geen bedrijf, groot of klein, lijkt zeker te zijn van bestaansrecht en dit besef dringt steeds verder door in de huizen van Henk en Ingrid.

Als recruiter merk ik dat kandidaten die zich tot enkele jaren angstvallig vasthielden aan het touw, nu merken dat het paaltje helemaal niet meer stevig in de grond staat. Reorganisatie na reorganisatie treft het bedrijf en in welke ronde delf jij het onderspit?

Het gevolg? Iedereen lijkt open te staan voor een andere baan. Mooi voor werkgevers die mensen zoeken. De zoektocht naar dat pareltje blijft namelijk doorgaan, maar de onzekerheid over werk neemt een vorm aan die zijn weerga niet kent. Op zich is dat niet vreemd bij een crisis van dit formaat. Niets bijzonders dus. Of?

De onzekerheid van nu leidt tot onbetrouwbaarheid. Waarom? Als iedereen openstaat voor een baan, is iedereen actief dan wel passief aan het solliciteren. De eenvoud waarmee dat vandaag de dag kan, doet een mens, afdeling, bedrijf en dus de arbeidsmarkt geen goed. Wie blijft, wie gaat er weg? Wie moet er weg, wie mag er blijven?

Onzekerheid leidt tot onbetrouwbaarheid. De arbeidsmarkt zal het vertrouwen in zichzelf moeten hervinden. Hoe? Met een touw? Nee, liever niet. Want als er brand uitbreekt sterft de olifant een vreselijke dood, omdat hij denkt niet weg te kunnen. Dat is weer waar zekerheid toe kan leiden. En recruiters? Die lijken allemaal beschikbaar. Het zijn tenslotte net mensen.

Blogfeuilleton: #Recruiters=mensen week 24/12