Recruiters zijn net mensen (80) Van verbeterpunt, via pijnpunt naar probleem

De meeste recruiters zijn getraind in het opsporen van problemen bij kandidaten. Niemand wil een collega met een probleem, toch? Maar wie heeft geen problemen?

Een kandidaat die gevraagd wordt een verbeterpunt, minpunt of slechte eigenschap te benoemen, dient alert te zijn. Geef je de recruiter een vinger, dan neemt deze jouw hele hand. Recruiters zijn nieuwsgierig. Zij vragen door. Zij zoeken problemen. Met de bekende STAR methode is jouw verbeterpunt, zo een onoverkomelijk probleem en sta je buiten met voor je gevoel een goed gesprek, maar de volgende dag een afwijzing in de mailbox.

In vrijwel ieder sollicitatiegesprek wordt gevraagd naar verbeterpunten. Als kandidaat ben je goed voorbereid en heb je deze paraat. Je geeft keurig een van te voren ingestudeerd antwoord. De recruiter vraagt door en het voelt als nieuwsgierigheid, interesse. Mooi, denk je. Je geeft jezelf meer bloot en het verbeterpunt verandert langzaam in een pijnpunt.

De recruiter gaat nog een stap verder en vraagt of je dit probleem vaker hebt gehad? Of het je wel eens in de weg heeft gestaan? Heeft beperkt? Voordat je het weet, heb je het een kwartier over wat begon als verbeterpunt en getransformeerd is naar een probleem.

Doen recruiters er goed aan een verbeterpunt op te laten blazen tot probleem? Iedere recruiter weet dat de kandidaat goed wil doen. Zich laat verleiden tot het vermelden van zaken die in hun nadeel zijn. Een dunne lijn dus. Goed gebruik leidt tot inzicht, slecht gebruik tot een verkeerd beeld van de kandidaat.

Feit is dat niemand collega’s zoekt met een probleem. Hoewel we deze allemaal hebben. Iedereen weet dat. En recruiters? Die hebben ook problemen. Het zijn tenslotte net mensen.

Wim van den Nobelen

Recruiter Strictly People (Management, HR & Finance), Sollicitatiecoach & Nobelist (in al mijn dienstverlening bepaalt de klant zelf de waarde).

Wim van den Nobelen has 145 posts and counting. See all posts by Wim van den Nobelen

6 gedachten over “Recruiters zijn net mensen (80) Van verbeterpunt, via pijnpunt naar probleem

  • 20/05/2014 om 10:43
    Permalink

    Persoonlijk ben ik ervan overtuigd, dat ieder mens een unieke intrinsieke waarde bezit. Deze intrinsieke waarde is een combinatie van specifieke talenten, passies en vaardigheden. ‘Ipso facto’, is de intrinsieke waarde van de één, een minder sterk punt van iemand anders.
    In theorie zou ieder mens daardoor 7 miljard minder sterke punten hebben!
    In ieder gesprek met ‘recruiters’ benadruk ik die zienswijze en voeg daar aan toe, dat ik er daarom de voorkeur aan geef om te bekijken hoe ieder ’s intrinsieke waarden elkaar kunnen aanvullen?
    Slechts de top 4% van de ‘recruiters’ begrijpt dat:
    Die vragen dan, bijvoorbeeld, op welke punten ik aanvulling behoef?
    Kijk: dat is al een heel andere vraag dan: “Wat zijn uw mider sterke eigenschappen” (o.i.d.)?
    (De onderste 4% van de ‘recruiters’ zal dat allemaal overigens een rotzorg zijn; die willen alleen maar CV ’s schuiven).

  • 21/05/2014 om 12:29
    Permalink

    @Nico – 4% recruiters die het een rotzorg zal vinden en alleen c.v.’s willen schuiven is een te laag percentage. Hoe hoog het wel is, weet ik natuurlijk ook niet, maar uit de verbaasde reacties van kandidaten die ik ontvang, als ik ze alleen al een bevestiging stuur, dat ik het c.v. heb ontvangen, concludeer ik dat er maar wat wordt aangerommeld.

  • 21/05/2014 om 12:44
    Permalink

    @Peter helaas zal dat altijd zo blijven. En ook niet alleen in recruitment. Elke dienstverlening kent dit type problemen.

  • 21/05/2014 om 14:24
    Permalink

    In Nederland benaderen we leerervaringen nog steeds als problemen, terwijl we weten dat we alleen leren door vallen en opstaan. We plakken maar graag een negatief stempel, zeker in posities van macht. En een recruiter heeft macht… We maken werving en selectie tot een instrumenteel proces, terwijl het juist gaat om de match tussen drijfveren, natuurlijke talenten en competenties t. o.v. de behoeftes, doelen van de (mensen) binnen de “ontvangende” organisatie. We have got a lot to learn, yet, ook de recruiter!!!

  • 27/05/2014 om 17:42
    Permalink

    Aan die top en het dal van circa 4% elk kom ik via de z.g. “normale verdeling”.
    Ik ben nu bezig met een training voor ‘recruiters’ op te zetten, waarin ik zowel die “normale verdeling”, als de implicaties daarvan, nader uitwerk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.