Duurzaam of flexibel talent, deel 1

Hoe zou onze economie eruit gaan zien als we daadwerkelijk de uitdagingen die zo duidelijk voor ons liggen anders aan zouden pakken en we gingen nadenken over hoe we onze economie langzaam maar zeker structureel zouden kunnen draaien naar een duurzame en flexibele kenniseconomie waar we het al zo lang over hebben, maar nog nooit iets mee gedaan hebben.

Wat als we daadwerkelijk aandacht aan talent zouden besteden en daadwerkelijk Human Capital effectief zouden inzetten.

Met de wetswijzigingen kunnen we net zo goed weer vaste contracten aanbieden aan die medewerkers die we graag voor langere tijd aan organisaties willen verbinden. Niet alleen scheelt het ons onwaarschijnlijk veel kosten, het geeft medewerkers weer het gevoel dat ze er toe doen en daadwerkelijk veel gemotiveerder zijn een prestatie voor een organisatie te leveren. Weer trots zijn op de organisatie waarvoor ze werken en ze weer het gevoel geven dat ze kunnen investeren in een toekomst. Dat geeft rust en vertrouwen, voor zowel de medewerker als de organisatie zelf. De flexibele schil kan ingevuld worden door professionals die kennis ter beschikking stellen aan organisaties, al dan niet als ZZP’er, of payroll medewerker. Door deze groep op een gezonde manier te faciliteren zullen ook deze professionals weer investeren in hun kennis en daarmee hun toekomst.
Zouden we daadwerkelijk een leeftijdsgericht personeels beleid toepassen binnen organisaties en kennis gaan delen, dan zouden onze zeer waardevolle senior medewerkers effectief ingezet kunnen worden om o.a. kennis aan de nieuwe generatie over te overdragen.
Iedereen weet nog wel hoe IBM in het verleden de catastrofale fout heeft gemaakt door alle kennis met een gouden handdruk te ontslaan. Voor heel veel geld werden ze vervolgens weer ingehuurd. Ook IBM heeft hier weinig van geleerd.
Laten we weer ruimte geven om te leren. In plaats van voortdurende korte termijn angstbeleid weer terug naar een lerende, flexibele en toekomst gerichte economie.

Laten we accepteren dat we allemaal hebben meegedaan aan de waanzin van de vorige economie, maar nu de realiteit onder ogen moeten zien, zodat we eindelijk verantwoordelijkheid kunnen nemen en aan het werk kunnen om deze economie weer op de rails te krijgen.

You can’t change what you don’t acknowledge