Recruiters zijn net mensen (47): Recruitment is als een open boek tentamen

Een eeuwigheid geleden heb ik  gestudeerd. Voor de meeste vakken moest je boeken lezen, bestuderen of simpelweg uit je hoofd leren. Voor één vak, Personeelsmanagement, mocht je het boek erbij houden. In die tijd verbaasde me dat enorm. Het boek erbij houden? Dat houdt in dat als je het hoofdstuk van te voren leest, oplet tijdens de les en achteraf nog eens bekijkt, je weet waar het te vinden is? Dan scoor je toch altijd een hoog cijfer?

Inderdaad. Op die enkeling na die niet naar het college ging. Deze dacht  waarschijnlijk dat de docent enkel materie uit het boek behandelde. Dat gebeurde namelijk niet. Er kwamen enkel praktijk situaties aan bod die je theoretisch moest onderbouwen vanuit het boek. Bij het tentamen kwamen andere situaties aan bod die vergelijkbaar waren, maar al had je het boek nog zo goed bestudeerd, de antwoorden vinden deed je niet.

Het verschil was snel duidelijk. Studenten die het vak leuk vonden, scoorden hoog. Degene die er niet waren en dus waarschijnlijk van baalde, haakte af. Doel bereikt zou je zeggen.

Recruiten is als een open boek tentamen. De recruiter die weet wat er in de organisatie speelt, is in staat een opgesteld profiel, wat meestal niet 100% verwoord van wat men zoekt, toch passend in te vullen. De recruiter die zich enkel bezig houdt met het eigen netwerk in stand houden en op het moment dat er een aanvraag binnenkomt, gaat zoeken, haakt af.

Het gevolg is dat deze recruiter op zoek gaat naar een organisatie waar het wel “leuk” is. Recruiten is als een open boek tentamen. In eerste instantie denken mensen dat dit appeltje eitje is. En recruiters zijn net mensen.