De magie van een ‘klik’
Damn! Patricia Paay mag geen plaats meer nemen als adviseur (…) bij RTL Boulevard. Dat was heel Nederland onderhand al duidelijk maar na haar (herhaaldelijk) publiekelijk geklaag is er eindelijk een reactie vanuit RTL: Patricia zal niet meer aanschuiven bij RTL Boulevard ‘omdat er geen klik is’. Herkenbaar of dooddoener?
Beiden, maar oh zo waar en oh zo herkenbaar. Iedereen kent de ‘klik’: zeker mensen op de arbeidsmarkt. In sollicitatiegesprekken heb ik ‘kliks’ gehad maar ook totaal niet. Feit is dat ik vind kennis van de ‘klik’ ons als recruiters een meerwaarde geeft: noem het de human touch, mensenkennis, klantenkennis of wat dies meer. Feit is dat er onderaan de streep in iedere procedure ook een ‘klik’ moet zijn een beetje ‘magic’, ‘synergie’. Dat geeft je starter vleugels en de relatie met je klant een boost: een prospect wordt een serieuze klant, een serieuzere klant weet nog beter wat ze aan jou hebben en intern oogst je lof want ja ‘die kandidaat van jou…!’. Met een profiel kan ik best wat, maar het beste kan ik schakelen als ik ook daadwerkelijk een beeld heb bij mijn klant: waar zitten ze qua locatie? Welke mensen werken er? Wat is de cultuur? Wat zijn de do’s en dont’s? Wat zijn de gemene delers? Maar vooral: wie is mijn gesprekspartner? Zaken die je doorgaans niet makkelijk uit een profiel haalt. Zaken die een mismatch ook voorkomen (deels althans). Zaken die voor mij vaak het verschil maken omdat ze bepalend zijn voor wie ik voorstel. En dus voor mijn resultaat! Als ik dan dus een beschikbare (of geïnteresseerde) kandidaat heb kan ik snel schakelen, met maximale kans op resultaat. Als ik het goed doe weet mijn klant dat ook (anders komen ze daar op dat moment wel achter) en als ik het nog beter doe weet ook mijn kandidaat dat. Hoe heerlijk is het om te kunnen zeggen ik heb nu een vacature voor je of ik heb een geschikte kandidaat voor je: misschien niet helemaal in lijn met het profiel maar meer dan alles daarbuiten. Hulde aan die dagen!
Nu is het jammergenoeg ondoenlijk om als deskrecruiter bij al je klanten langs te gaan maar met je profiel, kennis van zaken de markt en van je klant heb je wel een idee waar je ongeveer op moet letten los van dat je uiteraard probeert (!) zo goed en zo kwaad mogelijk de vacature door te nemen om te bepalen of het überhaupt zin heeft om te gaan zoeken. Geloof me: ik krijg echt wel vacatures van soms gerenommeerde klanten maar die zijn het zoeken niet waard. Ik maak mezelf ook altijd wijs dat ik ze daarom krijg, maar dat is een ander verhaal.
In een ideale wereld heb ik geen vragen omtrent een profiel, kan ik zo aan de slag en vind ik (mag een dag duren) een aantal geschikte kandidaten. Die stel ik voor, wetende dat er (minimaal) een geschikte kandidaat tussen zit. Klant blij, kandidaat blij, mijn werkgever blij en ik? Ook ik vooral blij! Want de ‘klik’ is toch echt een van de redenen die dit vak zo leuk en zo mooi maakt: natuurlijk, je hebt ook geluk nodig maar in de toolbox van iedere recruiter zit ook echt wel de ‘klik’: je moet er hard voor werken maar heb je deze eenmaal gevonden en weet je hoe je hem het beste in kunt zetten dan gaan er deuren voor je open. Maar dit is geen ideale wereld: dit is een wereld waarin je meer moet met minder, waarin 1% te weinig match gelijk staat aan geen match en waarin klanten en kandidaten tegen jou en al je collega’s zeggen dat jij de enige bent waarmee ze zaken doen, etc.. Dus beste klant en kandidaat: geef me nét iets meer informatie als ik bel of een vraag stel die je niet verwacht. Geef me meer dan je profiel en cv en neem maar van mij aan: jij bent de eerste die het weet als ik een ‘klik’ zie (ook als dat niet zo is natuurlijk)!
