Klantvriendelijkheid, must of farce?

Vandaag zijn we bezig geweest om een KPN abonnement om te zetten. We hebben nu internet & bellen zakelijk en willen naar een duurder internet, bellen & televisie optie. Appeltje eitje zou je zeggen. Not! De hele dag aan het bellen tussen de afdeling zakelijk en particulier, omdat deze niet in elkaars systemen kunnen kijken/werken! Gelukkig kregen we wel de bevestiging dat het particuliere abonnement is afgesloten. Dit terwijl we dit niet gewenst is omdat eerst het zakelijk deel opgezegd moet worden.

Gelukkig zijn de meeste hotels in Nederland wel een stuk vriendelijker voor haar klanten. Not again! Als recruiter zit ik vaak in hotels die bij de snelweg liggen, simpelweg omdat we vanuit 1 centrale vestiging werken en ik kandidaten letterlijk en figuurlijk zoveel mogelijk tegemoet wil komen.  Je probeert dit slim te plannen, dus heb je meerdere gesprekken en hoewel internet op je mobiele telefoon niet veel kost, werkt een laptop of android een stuk sneller met wifi. Je zou denken dat  hotelmedewerkers dit ook weten en dus gratis internet aanbieden? Klantvriendelijkheid wordt hotello’s met de paplepel ingegoten toch? Not again 3. Althans niet bij de dure hotels. Het lijkt wel hoe goedkoper het hotel, hoe langer je gratis wifi krijgt. En wat kost het nou? Maak de koffie 10 cent duurder en iedereen heeft gratis internet.

Is hier een parallel te trekken met recruitment? Hoe meer fee je betaalt hoe minder service je krijgt? Dan komen de cv-schuivers, waar de laatste tijd zoveel over te doen is in allerlei sociale media, er goed vanaf. Maar gaat het uiteindelijk niet om het oplossen van een probleem? En hoort klantvriendelijkheid niet in het rijtje van “deze kandidaat wordt het niet omdat er geen klik is”? Is het missen van de “klik’’ een excuus voor onvermogen, of is het juist collegavriendelijkheid?