Werving & selectie branche bewijst zichzelf een hele slechte dienst
De werving & selectie branche heeft al sinds haar bestaan last van een imagoprobleem. Lang niet altijd zijn we er in geslaagd om de toegevoegde waarde die we wel degelijk kunnen hebben ook daadwerkelijk uit te dragen. Het enorme verschil in kwaliteit van de geleverde diensten is hier debet aan. Er is echter door een aantal partijen de laatste jaren zeer hard gewerkt om de kwaliteit omhoog te brengen. Het resultaat was een professionelere uitstraling en meer respect van de klanten, zowel de kandidaten als opdrachtgevers. Nu is het crisis en wat gebeurt er, de normen en waarden zijn ver te zoeken.
Aan de kandidaten kant worden weer kandidaten voorgesteld zonder dat ze persoonlijk gesproken zijn, zonder dat het bedrijf en de functie uitvoerig besproken zijn met de kandidaat en zonder dat de kandidaat weet dat hij wordt geïntroduceerd. De absolute topper in deze markt is natuurlijk het voorstellen van kandidaten die van monsterboard gerukt worden en zonder dat er ook maar enig contact met de kandidaat is geweest worden voorgelegd aan de opdrachtgever. Aan de kant van de opdrachtgevers worden vacatures aan kandidaten voorgelegd en op sites geplaatst zonder dat er (ooit) contact is geweest met de opdrachtgever. Er is geen intake geweest voor de vacature en termen als schieten met hagel en CV schuivers zijn natuurlijk volkomen op zijn plaats
Op deze manier wordt alle opgebouwde krediet snel weer verspeeld en komen we weer in de hoek van de koppelbazen. Gelukkig zien we ook partijen die wel een lange termijn visie durven hebben. Zij zijn bezig de toegevoegde waarde die ze hebben te presenteren aan hun opdrachtgevers en winnen daardoor exclusieve rechten en verzekeren zichzelf van een lange termijn samenwerking. Nu maar hopen dat kandidaten het verschil kunnen gaan zien tussen de kwaliteitsspelers en degene die kwaliteit niet zo hoog in het vaandel hebben.
Gastblogger Olfertjan Niemeijer heeft ruim 16 jaar ervaring in het commerciële recruitment vak is hij oprichter van independent recruiters (2003) en independent professionals (2007). Met 17 consultants in de werving van professionals in finance, ICT, Risk, Sales, marketing & Communicatie, HRM, etc.
Ja, helemaal eens. Zodra het economisch iets minder gaat duiken allerlei wild west-taferelen weer op. Da’s jammer voor de branche.
Wellicht wordt het toch tijd om man en paard te noemen. Welke bureaus en recruiters maken zich schuldig aan dergelijke praktijken?
Bas van de Haterd stelde al voor een Hall of shame lijst te maken van recruiters. Ik had daar zo mijn bedenkingen bij – vooral omdat ik bang ben dat er mensen op terecht komen die er niet op horen – maar wil de branche haar toegevoegde waarde echt tonen, dan zal er iets moeten gebeuren. Immers, gewoon maar afwachten totdat iedere organisatie en kandidaat een slechte ervaring heeft en dan op zoek gaat naar een kwaliteitsspeler, gaat heel lang duren en bovendien is ’the damage done’. Transparancy is wat we nodig hebben!
Ik lees de volgende zin vaak: Er is echter door een aantal partijen de laatste jaren zeer hard gewerkt om de kwaliteit omhoog te brengen.
Maar ik ken er zo weinig, tenminste, weinig die dat echt doen (veel die het claimen, weinigen waarvan je echt ziet dat ze klanten afwijzen die slecht zijn voor hun werknemers, opdrachten weigeren die niet mogelijk zijn, etc). Noem eens man en paard, wat zijn in jou optiek nu bureaus die echt die kwaliteit hoog houden?
Je hebt gelijk dat kwaliteit een “vaag” begrip is. Een blog is echter te kort om heel inhoudelijk in te gaan op al die vaak kleine punten ide tezamen zorgen voor kwaliteit. Ik wilde een algemeen beeld schetsen van de markt en de beweging die ik elke dag zie. Anders wordt het ook weer een verhuld recalmepraatje.
Marco,
Een Hall of Shame is natuurlijk niet te doen. Indirect zorgen onze klanten daar natuurlijk zelf voor. Bovendien verschil vaak de kwaliteit binnen eenzelfde bureau enorm en is het vaak afhankelijk van de indivuduele consultant.
Olfertjan
@Olfert Jan, Jij zegt dat klanten zelf wel voor die selectie zorgen. Maar dat is precies wat ik bedoel. Ze moeten dus eerst hun neus stoten om die ‘selectie’ te kunnen maken. Dat is toch niet echt een gezonde situatie.
Sterker nog, dat gebeurt niet. Want het geheugen is kort en er zijn maar weinig klanten die voet bij stuk houden als het er om gaat, is mijn ervaring. Een wall of shame zou helemaal geen slecht idee zijn denk ik, maar de vraag is of het in dit land geaccepteerd wordt.
Mooi voorbeeld: niet (meer) bestaande vacatures, of vacatures die blijven staan terwijl deze allang is vervuld. onderstaande functie is zo een functie welke allang is vervuld.
http://www.fbfinance.nl/recruitment/index.php?id=63&vacature=3496
Ik ben voor een duidelijker signalering van ‘slecht’ handelen, zo concreet mogelijk benoemd. Vanuit de branchevereniging wordt een instrument ontwikkeld waarmee kandidaten en opdrachtgevers hun mening kunnen ventileren over een bureau en over individuele consultants. Hopelijk wordt dat een instrument waar we allemaal wat mee kunnen.
Wat is dat voor raars dat we blijkbaar zwarte lijsten (of een hall of shame) nodig hebben om slechte werkgevers, slechte sollicitanten of slechte wervingsbureaus op te plaatsen. Vaak is het totaal abritrair, wordt een incident vegroot tot een structureel probleem, wordt de oorzaak van het misgerief niet goed onderzocht en is het volstrekt subjectief. En wat wil je ermee wil bereiken?
Daarbij: er bestaat niet zoiets als een “absoluut goed”, wat de ene sollicitant/werkgever geweldig vindt, vindt de ander helemaal niets. Hetzelfde gaat op voor begrippen als kwaliteit en toegevoegde waarde. Ieder heeft zijn eigen voorkeur.
Ik geloof veel meer in transpantie en een positieve benadering, zeg maar een hall of fame. Voor de transparantie hebben we het internet inmiddels als, wie maakt er een halle of fame?
Och ja, dat ronkt natuurlijk minder lekker in de digitale wandelgangen dan een zwarte lijst. Dus ik vermoed dat we eerder een hall of shame hebben.
@Koen, transparantie is niemand tegen. Dat was ook de kern van mijn verhaal. Die wall of fame is er. YER werd bijv. laatst weer tot beste bureau verkozen.
Ik ben het met je eens dat we ‘incidentmanagement’ moeten voorkomen. Maar als je als advocaat over de schreef gaat, wordt je ook berispst of geschorst door de Orde van Advocaten. En daar moeten dan hele duidelijke gronden voor zijn en dat wordt uitvoerig gecheckt. Hetzelfde geldt voor telemarketingbureaus of het discrimineren in personeelsadvertetnties waarbij de Commissie Gelijke Behandeling (alleen naar aanleidiing van een klacht) in actie komt. Dan is het toch niet zo gek hetzelfde met bureaus te doen die het te bont maken?