Solliciteren in woud van nepvacatures en onprofessionele bureaus
Solliciteren is tegenwoordig met recht een dagtaak. De banen liggen in de meeste branches nu eenmaal niet voor het oprapen. Bedrijven kiezen in toenemende mate om maar weinig ruchtbaarheid te geven aan openstaande posities. Bang voor meer dan 300 reacties als ze een vacature publiceren. Eerst kijken ze of eigen medewerkers en hun netwerk afdoende zijn. Hier kom je als sollicitant maar moeilijk tussen. Er steekt daarnaast een ander fenomeen de kop op.
Uitzenders, detacheerders en werving & selectiebureaus, die anonieme vacatures publiceren. Lastig om te beoordelen of het bedrijf, de functie en de business bij je zouden kunnen passen. Ze zijn maar spaarzaam met het verstrekken van informatie als sollicitanten nabellen. Veel erger: steeds vaker blijkt er niet eens een èchte vacature te zijn, pure databasevulling voor àls er een potentiele klant hapt. Nog stuitender en kwalijker: steeds vaker blijkt het bureau niet eens een opdracht te hebben.
Uit de praktijk
Onlangs voerden we oriënterende selectiegesprekken voor een managementpositie. Na het wervingsproces en gerichte huntingactiviteiten, zaten we met 5 mogelijk geschikt geachte kandidaten aan tafel. De klant was hierbij aanwezig en zag er naar uit, selectie is immers een gezamenlijk proces. Om recht te doen aan transparantie en mogelijke kandidaten goed te kunnen laten beoordelen of de positie bij ze past, was de vacature vanzelfsprekend met naam en toenaam via allerlei kanalen gepubliceerd. De positie vroeg om een exclusief proces, zonder allerlei bureaus mogelijk geschikte cv’s aan te laten leveren tegen hoge plaatsingsfee´s. De klant had vanuit eerdere processen het volste vertrouwen en wou bewust maar 1 bureau inschakelen. Aldus geschiedde en gecommuniceerd naar de arbeidsmarkt.
“Is er wel echt sprake van een vacature?”
Bij de eerste kandidaat was het gelijk raak. Ietwat weifelend wou hij eerst wat vragen. “Is er wel echt sprake van een vacature?“. Licht verbaasd vroegen we toelichting. “Nou, ik zag deze positie pas ook gepubliceerd via een detacheringsbureau, toen ik belde kreeg ik wat vage antwoorden op mijn vragen, ik moest eerst mijn cv maar eens insturen, daarna hoorde ik wel meer, erg vreemd”. Vol ongeloof hoorden we het aan. Na een check bleek de wervingstekst inderdaad simpelweg en zonder toestemming (laat staan opdracht) overgenomen. Deze werd op verzoek van de klant, met schaamrood op de kaken en een weinig deugdelijke toelichting direct verwijderd. Op de zwarte lijst.
“Volgens mij ben ik al afgewezen, niet?”
Bij de vierde kandidaat kwam er een situatie aan het licht, die ronduit onacceptabel is en nog stuitender. “Ik ben blij dat ik hier met jullie aan tafel zit, ik dacht dat ik al was afgewezen”. Dat is pas een originele openingszin dachten we. “Hoezo? Vanaf het moment dat u reageerde stond voor ons al vast dat we een gesprek met u wilden voeren”. De kandidaat gaf zijn toelichting. ”Ik ben twee weken geleden al bij een ander bureau op gesprek geweest voor deze functie en heb sindsdien niets meer gehoord…….”. Vol ongeloof keek de klant mij aan, deze blik zal me nog lang bijblijven. Evenals de verbazing bij mijzelf. De kandidaat bleek inderdaad een gesprek te hebben gehad, het bedrijf en de functie waren met naam en toenaam besproken, hij zou nog wel horen. Ook hier nam de klant direct actie. Zich zichtbaar inhoudend om de woede onder controle te houden. Wat de betreffende consultant zei ? ”Ach, we dachten als de kandidaat goed genoeg is, sturen we het cv wel naar u toe, dit bleek niet zo te zijn”. ”Maar u heeft geen opdracht , pleegt plagiaat, acteert vanuit onze naam in de markt èn laat sollicitanten nooit meer wat horen, u bent ons op zijn minst een toelichting verschuldigd. ”Zoals ik al zei, we dachten als de kandidaat goed genoeg is, sturen we het cv wel naar u toe”. Op de zwarte lijst.
Bestaansrecht cv schuivers definitief voorbij?
Het bestaansrecht en verdienmodel van slechts cv schuivende bureaus staat al jarenlang zwaar onder druk. Zonder aantoonbaar toegevoegde waarde in het (selectie)proces geen business. Velen gingen al failliet of staakten de activiteiten door gebrek aan klanten. Dit zal zich de komende periode nog wel verder uitselecteren. Voorlopig zitten sollicitanten er maar mooi mee. Het soms toch al dubieuze imago van bureaus komt het allemaal niet ten goede. Dat zal sollicitanten ergens minder interesseren, ze willen die ideale baan! Solliciteren blijft (extra) tijdrovend. Op dit moment moeten sollicitanten noodgedwongen èn vacatures selecteren èn bureaus selecteren. In die eerste categorie is schaarste, in de tweede categorie nog steeds overvloed. Werkzoekenden en sollicitanten zijn de dupe, de tijd zal het leren hoe snel e.e.a. zichzelf verder zal uitselecteren. Ik verwacht in ieder geval een verdere afname van cv schuivende bureaus. Interessante slotgedachte; hoe zullen de dan werkzoekende consultants en recruiters zelf dan gaan bewegen op de arbeidsmarkt….?
Beste Edwin,
Wederom een leuk leesbaar stuk wat helaas wel herkenbaar is. Zelf heb ik aan alle kanten van de tafel gezeten als je het hebt over opdrachtgever, kandidaat en uitzend-/detacheringsbureau.
Zoals ik net schreef is de door jou geschetste situatie herkenbaar maar kan je deze nog iets verder trekken. Hoe vaak komt het niet voor dat opdrachtgevers zelf vacatures op hun website laten staan om de “pareltjes” er tussenuit te vissen? Of worden kandidaten aan het lijntje gehouden terwijl er gesprekken worden gevoerd met andere kandidaten?
En dan de kandidaten…….soms denk je als consultant commitment te hebben van de kandidaat, blijkt deze nog 6 andere lijntjes uit te hebben staan. Heb jij er alles aan gedaan als consultant om een juiste match te maken, kiest de kandidaat uit het niets voor een hele andere partij(waar jij geen zaken mee doet).
Dus ja, ik deel je mening maar vind dat alle partijen hun hand in eigen boezem moeten steken. Behandel elkaar met respect en wees eerlijk, dan bereik je het meeste en laat je alle rotte appels achter je.
Gr.
Joachim
Dag Joachim,
Leuk dat je (actief) reageert. Ik ben het absoluut met je eens; bedrijven, recruiters en sollicitanten zouden het ‘gewoon’ wat makkelijker moeten maken voor elkaar. Op letterlijk de eerste dag van dit jaar, sprak ik al over het doorbreken van de huwelijkscrisis tussen recruiters en sollicitanten: https://www.recruitingroundtable.nl/2014/01/01/recruiters-en-sollicitanten-2014/. Het lijkt ondertussen wel erger te zijn worden met de onderlinge verstandhouding. Onder andere door onzorgvuldigheid, disrespect en paniekacties van uitzenders en detacheerders die hun verdienmodel zien verdwijnen. Ten koste van sollicitanten en het imago van de sector. Best practice zijn er gelukkig ook, laten we die ook vooral blijven delen!
Je voegt in je reactie een goed en (eveneens) herkenbaar punt toe: laat bedrijven ingevulde vacatures per direct verwijderen na invulling, opdat sollicitanten niet onnodig tijd steken in een sollicitatie. Dank daarvoor!
Groet, Edwin.
Beste Edwin,
Een sterk en (helaas) herkenbaar stuk!
Wij krijgen ook dagelijks te maken met dergelijke voorbeelden, allen grotendeels te wijten aan de ‘CV-schuivers’. Voor opdrachtgevers enorm vervelend (ze hebben bewust gekozen voor een exclusieve partij, mede om zichzelf tijd te besparen), voor ons als bureau enorm vervelend (kandidaten worden steeds wantrouwender) en voor de belangrijkste van de drie, de kandidaat, nog het meest vervelend! Immers, zijn/haar toekomst (lees; het krijgen van een baan) kan hier van af hangen zoals je hierboven mooi beschrijft!! Oneerlijk, zelfs onethisch, deze praktijken. Overigens soms ook deels toe te schrijven aan de opdrachtgever die omwille van ‘zekerheid’ de vacature bij meerdere partijen ‘uitzet’ (met anonieme vacatures als gevolg).
Wat ons betreft blijven daarom in de toekomst alleen die bureaus bestaan die daadwerkelijk in staat zijn een opdracht te verkrijgen en exclusief te mogen werven, te toetsen door een exlusieve vacature met naam en toenaam én het kunnen geven van gedetailleerde info tijdens (telefoon-) gesprekken. Uitzondering op de regel wat ons betreft hierin is dat het soms wegens zwaarwegende redenen vanuit de opdrachtgever geen naam en toenaam genoemd kunnen worden.
Tip voor de kandidaat: probeer op alle manieren uit te vinden of de vacature die je ziet bij een bureau, daadwerkelijk in opdracht gegeven is (naam & toenaam, naam bureau gemeld op website opdrachtgever, in staat gedetailleerde info te geven tijdens gesprekken etc.)!
Wij hopen op snelle verandering. Tot die tijd: collegae, opdrachtgevers en kandidaten: succes!
Edwin, goed en treffend geschreven.
In de communicatiebranche waar ik vandaan kom (en waar geen droog brood meer valt te verdienen), kon ik in 2008 kiezen uit vier bureaus met dezelfde functie! Ik was voor hen allen ‘de meest geschikte kandidaat’. Ik twijfelde toen heel erg en ik heb vervolgens de betreffende organisatie zelf gebeld. En wat bleek … ze hadden helemaal geen bureau ingehuurd.
Uiteindelijk mocht ik hier toch op gesprek en helaas heb ik de baan niet gekregen.
Sindsdien ben ik afgehaakt bij al die bureaus …. In de toptijd hebben ik met meer dan 50 bureaus contact gehad en/of bezocht.
Toevallig kwam ik via facebook op deze site terecht, en inderdaad verbaasd me dit stuk totaal niet.
Had jaren geleden ook al met zoiets te maken gehad, vertrouwde het zelf niet dat Randstad een advertentie had hangen bij hun op kantoor, en ben zelf gaan bellen met het bedrijf.
Die wisten van niets, en waren hoogst verbaasd.
Woedend waren ze dat ik met het bedrijf gebeld had, maar dat interesseert me niets.
Wat kan hier nou tegen gedaan worden, bij de meeste sollicitaties heb ik het idee dat het niet klopt.
Graag zou ik daar juist meer over willen weten.
Met vriendelijke groet,
Henk Koelewijn
Hoi Edwin,
Het is tijd voor een toezichthouder die dergelijke wanpraktijken aan de orde stelt en kan bestraffen. Wie op deze manier manier op de arbeidsmarkt acteert, zou eigenlijk direct op een zwarte lijst moeten worden geplaatst. De klant zit met imagoschade, de sollicitant met een enorme kater en een gemiste kans. En deze cowboys gaan zonder scrupules verder met hun activiteiten. Als corporate recruiter heb ik altijd een hele duidelijke scheidslijn getrokken; acquisitie is niet gewenst en ongevraagd toegestuurde cv’s van bureaus gaan zo de shredder in. Ik doe alleen zaken met professionele partners die zorgvuldig worden geselecteerd en hun toegevoegde waarde keer op keer bewijzen. Want laten we niet vergeten dat juist die “preferred suppliers” voor organisaties van onschatbare waarde zijn en een belangrijke rol vervullen op de arbeidsmarkt.
Omdat ik al sterke vermoedens had, dat het werkelijke aantal vacatures veel lager is dan de “officiële” cijfers, plaatste ik een week of twee geleden de volgende satire op Linkedin (en Twitter): http://www.slideshare.net/slideshow/embed_code/39799036
Dag Henk, dank voor je reactie, een trieste ervaring maar deze is helaas niet uniek. Ik ben van mijn kant juist verbaasd over alle reacties via Twitter, terwijl mijn voorbeelden slechts uit één en dezelfde procedure komen. Onze klanten en sollicitanten storen zich dagelijks aan dit soort praktijk. Het werkt averechts en geeft goede bureaus imagoschade. Velen noemen Randstad net als jij ook als één van de voorbeelden. Ik kan niet beoordelen of dit toeval is of vanwege de omvang. Dat zo’n 65% van de ‘vacatures’ bij Randstad anoniem zijn, lijkt geen goede voorspeller….. Groet Edwin.
Beste Mark, je zult als voormalig recruiter van een prominent bedrijf als de Gasunie de lijst met incidenten ongetwijfeld grof kunnen aanvullen. De term ‘cowboys’ nam een klant van me vorige week nog in de mond naar aanleiding van wéér een incident. Je tips en destijds gehanteerde werkwijze zal velen wellicht op een idee brengen, dank daarvoor! Die (online) zwarte lijst lijkt me het meest van deze tijd èn makkelijk realiseerbaar. Of een toezichthouder iets toe gaat voegen vraag ik me eerlijk gezegd af. De sollicitatiecode van het NVP bijvoorbeeld is nu ook niet ècht een code die actueel en erg werkbaar is. Groet Edwin.
Dag Jenny, je bent helaas de zoveelste ervaringsdeskundige, dank dat je deze ervaring deelt. Jij was er (blijkbaar) op tijd bij en achter, velen helaas niet. Vaak is een CV door een uitzenden al anoniem, zonder opdracht, zonder persoonlijk contact en ongevraagd aangeboden bij een bedrijf, welke vanwege de onredelijke fee’s (onafhankelijk van de kwalificaties van de kandidaat) niet eens een gesprek aangaat. Onlangs deed een klant van ons dat wel, doch de kandidaat had ondertussen zelf en rechtstreeks bij ze gereageerd. Kregen ze een aantal weken later een ‘factuur’; de uitzender had ze immers op het CV gewezen….. (?!).
Iedereen is het er geloof ik wel over eens: dit moet stoppen!
Dag Martin, je tips gaan sollicitanten hopelijk opvolgen, dank daarvoor! De èchte bureaus die wèl een opdracht hebben, staan trouwens op de eigen website van het bedrijf vaak als contactpersoon voor de vacature, dàn weet je zeker dat het bedrijf (bewust) een opdracht heeft verstrekt. Deze tip voeg ik er (bij deze) nog aan toe en inderdaad: succes allen! Groet Edwin.
Edwin,
Vaak zelf geobserveerd dat er een groot verschil is tussen bruto en netto aantal vacatures.Beunhazen en belazeren middels nepvacatures komt veel voor.
Uitstekende agendering in je artikel van de punten : integriteit/professionaliteit/geloofwaardigheid/betrouwbaarheid en transparantie van de recruitment-business.Waar is de beroepsvereniging/Rountable met een ethische gedragscode ?
Dag Cees, dank voor de bijdrage! Met de door jou genoemde kernwaarden zou het al een stuk beter gaan! Voeg respect er aan toe en de relatie extern recruitment – sollicitant – klant zou al heel anders lopen. Die beroepsvereniging geloof ik niet zo in zoals al eerder geschreven; de sollicitatiecode van het NVP bijvoorbeeld is nu ook niet ècht een code die actueel en erg werkbaar is. Groet Edwin.
Wat een vreselijk herkenbaar en schokkend stuk. Ben zelf al enkele maanden op zoek naar een passende job. Hoe vaak ik niet functies dubbel zie staan. Wordt gebeld door bedrijven of op andere manieren benaderd. En welke is nu de echte. Wat ik merk, dat ook recruiters/bedrijven hier erg aan meewerken. Want ook zij laten deuren openstaan voor dit gedrag. Hoeveel bedrijven, praten niet eerst met de lijnmanager en als hij/zij maar half akkoord geeft, zijn de bureaus met naam en toenaam aan het werven. Dus “je klant” kan er soms niet eens iets aan doen. Als inkoopverantwoordelijke (contractmanager) stel ik vaak voor om deze bureau’s eerst langs inkoop te laten gaan, de afspraken goed vast te laten leggen (fee’s, reactietijden, maar ook boetes en bonussen); dan alleen kan een recruitment afdeling de juiste mensen blijven vinden.
EN ik wellicht snel weer een baan. Want ook ik wordt afgewezen door bedrijven, omdat ik via verkeerde kanalen ben/wordt aangeboden.
Spookvacatures zijn toch van alle tijd? Tegenwoordig kan de werkgever gewoon naar het werkbedrijf en op internet kijken of hij een goede geschikte kandidaat kan vinden. Heel veel CV’s staan er volledig ingevuld, met de diploma’s en werkervaring etc.. Ik snap dus niet waarom solliciteren nog nodig is? Goed ik wil het niet verbieden, maar veel bedrijven klagen over de werklast die vele sollicitaties geven. Dus ik zou zeggen, bedrijven, kijk op werkbedrijf, kies een paar geschikte kandidaten en lees de CV’s eens GOED door. En nodig deze mensen uit. Hoe vaak ik niet uitgenodigd ben op een gesprek om halverwege te horen dat ik niet geschikt ben terwijl ze die informatie al uit mijn CV had kunnen halen. Dan ga je er dus heen terwijl je geen kans maakt, omdat zij hun huiswerk niet gedaan hebben. Ik vermoed soms zelfs dat er mensen bij waren die ze lieten opdraven om zo hun uren te kunnen verantwoorden. Of misschien zelfs de kick? Ik heb geen idee.
Zeer herkenbaar. Tijdens de Drie Marketeers netwerkborrels wordt er zeer regelmatig over de boeven in marketing werving en selectie gesproken. 9 van de 10 keer noemt iedereen dezelfden. (en dat zijn niet de minsten).
Wat ze blijkbaar niet realiseren is, dat wij tevens ook klant zijn. Zo ben ik in de markt tot switchen vanuit een goede positie. Tegelijkertijd ben ik op m’n huidige plek 5 mensen aan het aannemen. Zo stom dit soort zaken, en zeer slecht voor de branche.
Velen van ons marketeers gaan echt niet meer naar een intake gesprek. Heb je toch niets aan als kandidaat. Ik bel, ik stel kritische vragen en heb al vaker te horen gekregen dat we elkaar dan maar een goede verdere dag moeten wensen.
Kleine anekdote. 2 weken geleden benadert door een werving en selectie bureau (dat op mijn zwarte lijst al staat, maar 1 van Nederlands grootste is) voor een functie. Ik vraag reistijd. Blijkt dat dat eigenlijk niet verteld mag worden want er is een geheimhouding clausule. (ik dacht, dan wil je zeker geen goede kandidaten) Omdat ik doorzeurde over locatie/reistijd werd met toch maar verteld dat het bedrijf onder Rotterdam ligt. Voor mij dan dus te veel dagelijkse reistijd. Dus prettige dag verder,
Afgelopen week word ik gebeld door wel eens serieuze werf en selectie partij. Exact zelfde vacature en zeer uniek product. Ik vraag door, over de locatie. Blijkt het in omgeving Utrecht te liggen.
Wie moet ik nou geloven? Zal ik gelijk maar afhaken? Want allemaal leuk en aardig met die 300 cv reacties. Maar ik ben gewoon zeer goed in wat ik doe en hoor niet op de onzin cv stapel. Tevens zit ik in een positie waar de huidige werkgever me juist wil vasthouden. Waarom zou ik dan zo een werving en selectie partij nog vertrouwen? Waarom moeite in zulke boeven steken? Tijd is een luxe goed waar juist de serieuze kandidaten altijd te weinig van hebben. Ga daar dan met respect mee om. (of realiseer je dat je anders altijd de B kandidaten zal blijven doorschuiven)
Enfin toch maar doorgevraagd over bedrijfscultuur, kernwaarden etc. Was dit bureau daar dus op kantoor geweest en wist me exact van de hoed en de rand te vertellen. En zo, kan ik nog wel een paar verhalen te voorschijn halen…..
Dag Dennis, de site http://www.werk.nl geeft inderdaad in toenemende goede cv’s. Door de situatie op de arbeidsmarkt neemt het potentieel in deze database toe. Selecteren is en blijft dan wel de uitdaging, maar de problematiek van onprofessionele bureaus ontwijk je zodoende. Mooie tip, groet Edwin.
Dag Rick, je hebt gelijk; een sollicitant is (meer dan) een klant, behandel deze dan ook zo… Je voorbeelden getuigen van weinig professie en respect. Woensdag a.s. volgen via dit medium tips voor sollicitanten, ben benieuwd naar je reactie! Als iedereen ervaringen en tips blijft delen, moet het toch uiteindelijk beter worden en spreken we snel van een uitstervend ras (?). Groet, Edwin Klomp.
Dag Ruud, ook jij bedankt. De tips vanuit inkoopachtergrond qua fee’s, reactietijden, maar ook boetes en bonussen lijken mij zeer waardevol voor vele lezers en belangstellenden. Voor sollicitanten: woensdag a.s. tips in nieuw blog c.q. deel 2 over deze problematiek. Groet Edwin.
Beste Edwin,
Op basis van de door jou geschetste problematiek zijn wij eind 2011 gestart met het ontwikkelen van een online applicatie om zoveel mogelijk van de door beschreven problemen te ondervangen.
Misschien leuk om het interview dat wij voor Flexnieuws hebben gegeven eens te lezen. http://tinyurl.com/lptqymu Of het artikel over allyou® dat in Flexmarkt is geplaatst. http://tinyurl.com/nfukk59
We lezen graag je reactie.
Mvgr. Gerard van den Top
Dag Edwin,
Goed stuk. Als consultant kom ik dit dagelijks tegen. Wij werven, selecteren en screenen mensen zeer uitgebreid. Gesprek, kwalificaties checken, eventueel een test, test bespreken. Uiteindelijk heb je een match. Je stelt de kandidaat voor bij de opdrachtgever. Hoor je dat hij al door een ander voorgesteld is, terwijl de kandidaat van niks weet.. Het ergste is dat er verschillende klanten zeggen, dat het ze niet uitmaakt hoe ze mensen krijgen, als ze maar komen. De kandidaat zelf zou dan ook aan de bel moeten trekken, maar laat het dan gewoon via het andere bureau lopen. Het blijft dus een kip en het ei verhaal.
Gelukkig komt kwaliteit altijd boven water blijven. Gewoon doen waar je goed in bent en eerlijk zijn. Op de lange termijn zullen klanten en kandidaten het altijd waarderen.
Dag Gerard, leuk initiatief, je interview gelezen. Ik benieuwd wat de ervaringen van afgelopen jaar zijn; kun je deze publiceren? Criteria als communicatie, vakkennis, kwaliteit en snelheid zijn een mooie basis. Wellicht nog te uit te breiden met werving, selectieproces en nazorg. Vergeet dat laatste niet, na plaatsing is het vaak angstvallig stil. Een dergelijk systeem kan de geschetste en actuele problematiek transparanter maken. Alhoewel jullie jaarbijdragen ergens te overzien zijn, zou het nòg mooier zijn als een dergelijk systeem de hele markt (in plaats van een klein deel) èn door een niet commerciële partij gaat worden geëxploreerd. Succes met het systeem! Groet Edwin Klomp.
Dag Lex, sollicitanten zijn soms ook mede debet aan ‘schieten met hagel’ en ‘op meerdere paarden wedden’. Woensdag a.s. volgt m’n vervolgblog, hierin ook tips voor sollicitanten om een kritische houding richting bureaus aan te nemen. Kwaliteit komt inderdaad vanzelf boven drijven. Werk jij cq jouw bureau op basis van exclusiviteit (?), wellicht een overweging. Groet Edwin.
Hoi,
Dit fenomeen was voor mij, als werkzoekende, geheel nieuw. Bedankt voor de waarschuwing. Tijdend mijn zoektocht naar vacatures kom ik steeds vaker malafide vacaturesites tegen. Deze claimen veel en nergens-anders-te-vinden vacatures te hebben, matching van kandidaten aan opdrachtgevers en soms zelfs garantie op het vinden van een baan. Wat bij deze sites áltijd het geval is, voordat je de site en/of vacatures kunt bekijken, moet je jezelf eerst inschrijven, en (wat vaak pas later blijkt) betalen. Terwijl ze uiteindelijk niets of niets unieks bieden.
Werkzoekenden blijken een makkelijke prooi, omdat ze soms wanhopig zijn in het vinden van een baan en daardoor alles aangrijpen. Schandalig dat er misbruik wordt gemaakt van mensen die het vaak financieel al moeilijk genoeg hebben.
Deze reacties komen ook mij zeer bekend voor. De toegankelijkheid van internet is mede debet aan deze situatie: iedereen kan alles overal plaatsen. En we hadden toch de NVP gedragscode? Wie houdt zich hier nog aan?
Ik sta voor openheid en eerlijkheid. De klant weet vooraf waar hij aan toe is, de kandidaat weet wat de klant wil en dit wordt continu en in detail gecommuniceerd.
Wil iemand hier misbruik van maken? Jammer maar als je zo wilt werken: be my guest. Eerlijkheid duurt het langst en zoals Edwin terecht noemt, die bureaus zullen snel verdwijnen.
Dag Edwin,
Interessant stuk en schrijnend voorbeeld van hoe we als branche soms vergeten dat we met mensen werken. We merken zelf ook dat bedrijven ‘bureaus’ vaak bij het eerste contact al wegzetten als CV-schuivers, terwijl met name de niche-spelers doorgaans wel op kwaliteit aansturen. De anonieme vacatures is overigens iets waar wij zelf ook aan meedoen, maar na een eerste intake worden de klanten erachter wel direct transparant en met naam- en toenaam besproken.
Grt. Lennard
Hii Edwin,
Zo jammer maar zo waar. Dit nu al meerdere malen mee gemaakt. Er word geadverteerd met vacatures, je reageert, ze willen een gesprek om vervolgens te zeggen… Maar we hebben nog niets concreets. Heel zuur. Ik solliciteer ook alleen maar via bedrijven zelf, niet meer via detacheringsbureaus etc. Maar waar ik nog veel meer over val is dat ze tegenwoordig iemand van 20 jaar willen met een WO opleiding, en 10 jaar werkervaring! Er word niet eens meer gekeken naar werkervaring, je moet een belachelijk hoge opleiding hebben. Dat je wellicht, lees ik, al jaren werkervaring hebt, is niet belangrijk. Die opleiding die is het verschil. Waarom eigenlijk? Opleiding is belangrijk maar ervaring toch des te meer?
Dag Edwin,
Ik ben beniewd naar je volgende Blog. Een antwoord op jouw vraag. Voor sommige functies werken wij op basis van exclusiviteit.
Dag Martine,
Begrijpelijke reactie om geen contacten meer te onderhouden met detacheerders. Bij een goede aanpak (zie de blog met tips van morgen) is dit trouwens wel een heroverweging waard; stel ze hebben nu net die mooie baan… Zonde om het dan te laten lopen, maar nogmaals: reactie kan ik me maar al te goed voorstellen!!
Opleidings- en abstractieniveau zijn in de praktijk goede voorspellers van succes. MAAR:
leeftijdsbeleving, passie, inzet, drive, kennis en het toevoegen van de gewenste competenties aan een bedrijf/functie zijn minstens ze evident schreef ik al eerder: https://www.recruitingroundtable.nl/2014/03/12/leeftijdsdiscriminatie-selffulfilling-prophecy/
Hartelijke groet, Edwin Klomp.
Beste Lennard,
Je slaat de spijker op zijn kop; “schrijnend voorbeeld van hoe we als branche soms vergeten dat we met mensen werken….”. Mensen die, hetzij vanuit eigen initiatief van baan willen veranderen, hetzij gedwongen op zoek moeten naar een andere baan. Voor beide groepen is de werkwijze van onprofessionele bureaus even lastig, voor de laatste categorie in de praktijk nog wel het meest storend. Zij lijken / stellen zich er deels van afhankelijk.
Zoals jij omgaat met anonieme vacatures lijkt plausibel, blijf zorgvuldig werken en je hoort bij de bureaus die overleven!
Groet, Edwin.
Dag Irma,
De sollicitatiecode van het NVP gaat naar mijn mening geen redding brengen in deze, anders was de problematiek niet zo groot als nu…. In de blog van morgen meer hierover.
Het gros van jullie vacatures staat netjes met naam en toenaam zag ik. Blijf bij de anonieme vacatures ook scherp, transparant, eerlijk en dan deel ik je mening: “Eerlijkheid duurt het langst”. Succes!
Groet Edwin.
@Allen: het vervolg op deze blog staat ondertussen ‘live’: https://www.recruitingroundtable.nl/2014/10/29/nepvacatures-en-onprofessionele-bureaus/
Hopelijk draagt het bij aan een meer soepele samenwerking op de arbeidsmarkt!
Zeg, is er al een site met een naam als
http://www.ZwarteLijstVoorNepRecruiters.nl?
Ik pleit in dit geval voor digitale pek en veren, tomaten, schandpalen en wat dies meer zij.
Bij bewezen goed gedrag kunnen de genomineerden verwijderd worden
Bij herhaling van meldingen gaan ze een stap omhoog in de ranglijst voor de flop-job award.
Hoi Marjolein,
Je hebt er zin in lees ik :-)!
– “Recruiter of the year” is er (natuurlijk) wèl;
– “Flop-job-award” nog niet…;
– Reden: “Iets met zelfgenoegzaamheid en aanzienbehoefte”?
Groet, Edwin.
Wat ik vooral heel jammer vind is dat er veel mensen zijn waaronder ikzelf die heel graag een baan willen hebben die past bij hun talent en competenties. Daar wordt m.i. dus misbruik van gemaakt. Het is bijna ondoenlijk de juiste recruiters eruit te pikken anders dan heel veel zoeken en matchen op vacatures. Dit terwijl je ze el nodig hebt. Ik heb het hier dus zeker niet over de goede bureau’s..
Dag Henk (en andere belangstellenden), Randstad beloofde vandaag via Twitter beterschap na weer een ‘bijzondere situatie’, zie m’n Twitter @eaklomp. “Op weg naar een betere samenwerking werkzoekenden-bureaus”. Groet, Edwin.
Vandaag heeft De Volkskrant deze blog en de materie opgepakt; http://www.asbr.nl/nieuws/de-volkskrant-citeert-asbr-redactionele-bijdrage-spookvacatures/
Laat ook dit bijdragen aan een meer transparante situatie.
Misschien moet er tòch een zwarte lijst van dubieuze bureaus aangelegd worden. Ervaring van vandaag, wéér een sollicitant de dupe van uitzender. Districtmanager van een grote uitzender stuurt ‘vrijblijvend’ een CV naar m’n klant. Deze had bewust een ander pad gekozen, uitzenders hoorden hier vanwege eerdere ervaringen sowieso niet bij èn de klant noteerde ‘acquisitie niet gewenst’. Tot zo ver (helaas) niets nieuws. Stuitend: de kandidaat werd blijkbaar gesommeerd een gerichte motivatie te schrijven, die netjes bij de aanbiedingsmail van uitzender zat. Nette brief, vergeefse moeite. Naast de mismatch van het CV, zal hij niets horen. ‘Geen opdracht, geen reactie’. Uitzenders: stop hiermee!
Ik heb ook een paar keer meegemaakt.
kom je via google tegen een vacatuur, dan moet je inschrijven op een website en reageren.
dat doe je ,dan hoor je niks meer. mensen inlokken? is dit legaal,. kan ik ergens aanklachen?
Bij een van zo’n website, krijg ik bericht dat ze geen passende vacatuur hebben.
bestond zo’n vactuur of zijn ze nep?
en iedereen praat over normen en waarden.
pfff
Inderdaad veel bureaus met de dezelfde jobs en erg weinig ervaren recruiters.Erg veel slechte om het zo maar eens te noemen, ook veel verloop onder het personeel bij de bureaus.
Helemaal met “Martine” eens! Voor elk lullig baantje, vragen ze tegenwoordig mensen met minimaal een afgeronde HBO-opleiding. Werk- en levenservaring, schijnt min of meer een soort van handicap te zijn. En de mensen die je moeten beoordelen, zijn zelf vaak twintigers met een onbeschofte houding richting sollicitant. Zonder dat ze ooit wat gepresteerd hebben. Afgezien van het feit, dat ze wel een (exotische) HBO-opleiding hebben afgerond…..
We zien recruiters zonder vakkennis en/of geen objectieve blik of oprechte belangstelling voor de sollicitant de laatste jaren gelukkig als sneeuw voor de zon verdwijnen. Tot die tijd (begrijpelijk) frustrerend!