‘Wie ben ik?’ voor recruiters

Het spelletje ‘Wie ben ik?’ uit je kindertijd blijkt de perfecte leertool te zijn voor recruiters. Ren nu naar je zolder en zoek tussen de halfvergane dozen Mens-Erger-Je-Niet en Risk die kleurige doos met al die grappige hoofden op het deksel. Hier komen de spelregels.

In tegenstelling tot de oorspronkelijke spelregels mag je niet vragen naar persoonskenmerken. Dus niet ‘Is die van jou een man?’ en ‘Heeft die van jou een bril?’. Nee, we gaan de mens achter het kaartje nu echt doorgronden. Ik heb dit op vakantie op een regenachtige middag met mijn vrouw samen ontdekt en de resultaten waren frappant.

Spelregel 1: Je mag alles vragen over het CV
Kijk eens naar de bordjes en vraag je af wie docent is. Geheid houd je Stephen, Philippe en Paul over. Stephen is echt een boekhouder, dus die streep je weg. De namen komen uit de reisversie, by the way.

Spelregel 2: Je mag alles vragen over persoonskenmerken
‘Is die van jou assertief?’ betekent het einde voor de zachtaardige Luca en Sophie, maar Katrin staat als een huis. ‘Kan jouw kaartje goed tegen stress?’ is ook zo’n allesonthullende vraag.

Probeer het maar eens, wij kwamen met vier keer spelen drie keer op de juiste persoon uit. Als je ‘Wie ben ik?’ op deze manier speelt, vraag je je af: heb ik ook zoveel vooroordelen in mijn werk en is dat erg? Het is best schokkend hoeveel je onbewust afleidt uit het uiterlijk van iemand. Maar het is ook een geschenk waardoor we onze tijd niet niet verdoen met mensen die toch niet bij ons passen.

En misschien maken we het er zelf naar: we kleden ons en kappen ons naar de normen in onze omgeving. Geen wonder dat Philippe als verstrooide professor er ook uitziet als professor Barabas. Als iemand jou op een feestje ontmoet, zou hij dan al geraden hebben dat jij een recruiter bent?