Recruiters zijn net mensen (48): De sollicitant en het herschreven Cv
Er zijn talloze verschillen tussen de bureaurecruiter en een corporate recruiter. Misschien wel meer verschillen dan overeenkomsten. Toch worden ze regelmatig door een en dezelfde persoon uitgevoerd. Dat een topspits moet begrijpen hoe een keeper denkt, zou Cruijff logisch vinden. Maar kunnen ze daarmee ook van positie wisselen?
Regelmatig is er contact tussen beide recruiters. Op die momenten komen de verschillen aan de oppervlakte. Zo willen bureaurecruiters Cv’s graag in hun (bedrijfs)format aanleveren. Bovenaan het logo voor extra promotie. Daaronder het “eigen beeld” van de bureaurecruiter. Gevolgd door het Cv van de kandidaat. Meestal ontdaan van alle fouten en pijnpunten. Zodanig naar de functie toe geschreven dat aan alle gevraagde competenties, vaardigheden en taken wordt voldaan.
Achterliggende gedachte is dat en format prettig is voor de klant. Alle Cv’s komen op dezelfde manier binnen en de klant kan snel scannen of een kandidaat aansluit. Handig dus.
Het Cv is een levensloop. Voor iedere sollicitant is deze anders. Andere opleidingen. Andere werkervaring. Andere competenties en vaardigheden. Geen mens is hetzelfde, dus ieder Cv zal er inhoudelijk anders uitzien. De meeste Cv’s worden op dezelfde manier opgesteld. Niet omdat de sollicitant dat wil, maar om de lezer snel inzicht te geven. De formats van de bureaus gaan hier een stap verder in.
Hoe ervaart de sollicitant dit? Als het tot een baan leidt, is alles veroorloofd. Elke hulp is welkom en het doel heiligt de middelen. Toch blijft de vraag hoe de kandidaat zich voelt als er dan eindelijk een gesprek plaatsvindt en je een cv ziet waarbij je ernstig twijfelt of dat jij het bent?
Een groot verschil met de corporate recruiter. Die wil een origineel Cv zien. Van de sollicitant. En zelf opgesteld. Een Cv is persoonlijk. Een Cv is menselijk. Net als recruiters, dat zijn net mensen.
Officieel moet ik het eens zijn met de bureaurecruiter, dat is immers mijn functie. Toch heb ik een grote hekel aan CC’s die door bureaurecruiters, stagiaires en accountmanagers worden gemaakt. Doe mij maar het CV van de kandidaat zelf. Een persoonlijks CV bevat immers veel meer informatie. Niet in woorden, wel in uitstraling, schrijfwijze, opbouw, etc.. Ik stuur dan bij voorkeur ook nooit een bureau-CV (door) naar mijn klant!
Ik denk ook niet dat een cv een levensloop is (hoewel dat wel de letterlijke vertaling is) maar een visitekaartje !
@leon da’s een goeie, een visitekaartje. Moeten we er alleen een andere naam voor verzinnen. In mijn trainingen gebruik ik vaak de term 1-page-person-plan, maar deze richting op denken is ook leuk dank.
Bij het doorzetten van een eigen CV van kandidaat kan het lijken op het alom gehate CV schuiven, heel letterlijk zelfs. Ik gooi het CV vaak in ons eigen jasje, maar aan de inhoud zal ik niets wijzigen. De kandidaat wijzen op verbeterpunten is wel wenselijk natuurlijk. De nadruk leggen op een bijbaan uit 1992 en weinig over je huidige baan, dan grijp ik wel even in.
@toby dank, maar herschrijf je deze dan zelf of laat je de kandidaat dit doen?
Het verbaast mij nog steeds hoeveel CV’s ik binnenkrijg waar veel fouten in staan en qua opbouw de logica ver te vinden is. Zelfs bij ZZP-ers ontdek ik regelmatig fouten. Ik – in de rol van bureaurecruiter – geef de kandidaten hier altijd feedback over en dat wordt gewaardeerd. Ik zet de CV’s altijd wel in onze huisstijl, en laat dit vervolgens checken door de kandidaten voordat ik het naar een opdrachtgever stuur.
@Raymon maar wil de opdrachtgever die fouten wel/niet zien/weten?