Time to …!

Vorige week werd ik benaderd door YACHT. Jawel, het onderdeel van Randstad dat zich (ongetwijfeld terecht) prominent in de markt zet met de ‘time to YACHT’-slogan. Mijn cv hadden ze van Monsterboard gehaald.

Als werkzoekende heb ik op zich hoge verwachtingen van YACHT. Ze zijn niet de kleinste, al jaren ‘het beste interim management adviesbureau’ en natuurlijk is hun slogan daarom terecht ‘time to YACHT’. Zij kennen de markt, zij weten wel wie ze waar vandaan moeten halen, etc.. Dat ze mij bellen bezorgt me op zich al een glimlach waar een Chiquita in past. Time to smile!

Ze hebben een tijdelijke recruitment klus, bij een van hun klanten, exclusief. Na de geijkte retorische vragen (is je naam Dirk of Jeroen? Ben je op dit moment beschikbaar? Is de afstand een probleem voor je? Wat verdien je? etc.) te hebben bevestigd zou mij nog een functieomschrijving en een template worden toegestuurd. Klapstuk is echter het verzoek of ik nog een kort stukje over mijzelf wil schrijven dat zij aan de klant kunnen geven. Daarover volgt dan nog een belletje of we wel/niet een afspraak maken om elkaar in persoon te zien. 5 minuten later de functieomschrijving binnen, 6 minuten later de template. Over ‘time to’ gesproken! Functieomschrijving is niet spannend, wel duidelijk. Props voor J&J! Template? Een A4 van Worksense (Kelly Services) met daarin niets, maar dan ook niets anders dan een andere indeling van mijn cv. Huh?!? Time to cry?

Nu valt YACHT hard door de mand: wie sowieso een template gebruikt anno 2013 valt mijns inziens door de mand, zeker een organisatie als YACHT. Ik heb dergelijke vragen vanuit een RvdB of Compagnon nog nooit gehad. Daarbij, hoe zie je jezelf als organisatie maar belangrijker nog als recruiter als je mensen vraagt of ze kort een stukje over zichzelf willen schrijven? Raar. Meest bevreemdend is wel de persoonlijke ontmoeting: niet duidelijk, stelling of overtuigd vanuit het devies ‘ik wil mijn kandidaten zien’ maar meer vanuit een vorm van luiheid ‘we zien wel’. Is dit hoe YACHT normaliter werkt? Is dit ‘exclusief’? Of is dit het einde van de (eens gestandaardiseerde) persoonlijke ontmoeting van kandidaten alvorens je ze bij je klant voorstelt? Is dit recruitment 2013? CV schuiven 2.0?  Time to 2.0? Ik heb genoemde zorgen ook bij de recruiter neergelegd, helaas vooralsnog geen reactie. Zijn reactie ben ik uiteraard erg benieuwd naar.

Genoemde werkwijze staat haaks op de geluiden die ik lees/hoor vanuit het werkveld. De consensus lijkt toch nog altijd dat het persoonlijk is, en zeker als het interessant wordt, dat je het dan persoonlijk maakt. Als YACHT dat op deze manier zaken doet, soit. Ze zullen de ‘beste interim management adviesbureau’-award niet vanuit hun kandidaten hebben gekregen denk ik dan maar. Je maakt wat mee als werkzoekende: dit is voor mij een gevalletje LOL!. Nu op naar de volgende!