Waarom 50-plussers geen baan vinden, deel 3
Veel wordt geklaagd over ‘leeftijdsdiscriminatie’ van 50-plussers door werkgevers. Maar volgens Geert-Jan Waasdorp spelen zeker 15 heel andere factoren een rol. In dit derde deel rondt hij zijn betoog af en licht nog eens vijf oorzaken toe. Waardevolle inzichten die je kans op een baan te vergroten.
Bewust gekozen 50-plus werkloze
Ik rond deze serie af met nog een reeks van vijf factoren die van invloed zijn op het al dan niet vinden van een baan door 50-plussers. Dit stuk is – ondanks de scherpe randjes – niet geschreven om 50-plussers in een kwaad daglicht te stellen. Integendeel. Een goede lezer verzamelt met deze serie 15 tips om beter en sneller aan een baan te komen. Het is namelijk niet de leeftijd die werkloos maakt, maar veel eerder de keuzes die iemand wel of niet maakt. Soms heb je maandelijks meer geld of vrije tijd als je werkloos blijft. Soms wacht je op de coach of het UWV om je te helpen. In die gevallen blijf je wel langer werkloos, maar dat is je eigen keuze. Een keuze die misschien wel gebaseerd is op de wijze levensjaren die eraan ten grondslag liggen. In dat geval ben je een bewust gekozen 50-plus werkloze.
11. Werklozen hebben niet alle tijd om te oriënteren
Ga meteen op zoek naar een nieuwe baan. Open deur, ik weet het. Maar de eerste weken zijn cruciaal een nieuwe baan te vinden. Vertrouw daarin primair op jezelf. Een outplacementbureau, het UWV of een loopbaancoach gaan die baan niet voor je vinden. Ze helpen je hooguit, maar hebben een tijdschema dat niet primair in het voordeel van een 50-plusser werkt. 10 afspraken in 3 maanden levert 3 maanden vertraging op….Aan het werk gaan, betekent niet per definitie dat je meteen een volwaardige nieuwe baan hebt. Werken via het uitzendbureau is een hele goede optie, ook al is het onder je niveau.. Nogmaals (punt 1): solliciteren vanuit werk, is succesvoller dan vanuit werkloosheid.
12. Een 50-plusser vergeet (of wil geen) uitzendwerk
Uitzendwerk is typisch voor starters en (v)mbo’ers, maar de meeste mensen vinden hun eerste baan via een uitzendbureau. Ook hoogopgeleiden. Hier ligt ook voor werkloze 50-plussers een belangrijke kans op de arbeidsmarkt. Helaas zien we maar al te vaak dat deze route niet wordt bewandeld. Men richt zich op vast werk (met de zekerheid van een uitkering) in plaats van tijdelijk werk. Terwijl in dit tijdelijk werk verschillende voordelen liggen verscholen, variërend van het opdoen van nieuwe ervaring, in het werkritme blijven tot en met de kans op een vaste baan en het creëren van een voorsprong, omdat je solliciteert vanuit een (flexibele) baan. Een werkgever zal iemand die vanuit een baan solliciteert beter waarderen dan iemand die werkloos is, ook als het een flexibele baan is (zie ook punt 1 en 12).
13. 50-plusser denkt eerder aan pensioen dan loopbaan
Vraag 50-plussers hoe lang ze ‘nog moeten’ en ze kunnen het je perfect zeggen. Vraag ze naar het perspectief dat ze voor zich zien m.b.t. hun carrière en loopbaan, dan blijft het angstvallig stil. Voor wie zou een werkgever kiezen? Iemand voorbij de 60 mag misschien nadenken over zijn pensioen, maar iemand die net over de helft van zijn werkzame leven is toch zeker niet?
14. 50-plusser vertrouwt op loopbaanadviseur en jobcoach
Al eerder gaf ik aan dat zij niet de baan voor je gaan vinden. Sterker nog, in veruit de meeste gevallen hebben zij slechts beperkt zicht op de meest effectieve oriëntatiekanalen. Toch wordt er vertrouwd op de coach en het bijhorende traject. Waardevol als jouw loopbaancoach recent nog als recruiter heeft gewerkt en praktijkkennis heeft van de wensen en behoeften van werkgevers. Echter, teveel loopbaancoaches missen de link met de wensen en behoeften van werkgevers, lijnmanagers en recruiters. Voor je het weet ben je maanden verder en heb je geen baan gevonden. Sterker nog, ben je passiever geworden en teleurgesteld.
15. De concurrentie is groot, maar werk is er genoeg
De concurrentie op de nationale arbeidsmarkt is groot. Met jonge mensen en mensen uit het buitenland. Toch is er nog nooit een 50-plusser die wil werken, niet aan het werk gekomen. Er is altijd werk voor mensen die willen werken en voor goede mensen. Alleen al in de laatste 52 weken waren er meer dan 1.2 miljoen vacatures op het internet en waarschijnlijk een kleine 2 miljoen vacatures in totaal (incl. interne vacatures). Maar je moet er wel iets voor doen. Misschien eerder verworven rechten laten varen en vooral meer van jezelf laten zien dan de jongere of buitenlandse concurrentie.
Maak de juiste keuzes!
Wanneer je de scherpe randjes uit het verhaal haalt, las je de volgende vijf tips
- Ga zo snel mogelijk weer aan het werk, een baan zoeken vanuit een werksituatie (ook al is het onder je niveau) vergroot je kansen
- Maak dankbaar gebruik van uitzendwerk
- Stel arbeidsdoelen voor de komende jaren. Wat wil je nog bereiken?
- Vertrouw primair op jezelf als het gaat om het vinden van een baan. Externe hulp is mooi meegenomen, maar secundair
- Er zijn voldoende vacatures. Gebruik veel oriëntatiekanalen op de juiste manier
Deze serie (deel 1 en deel 2) gaf in toaal 15 tips waarmee 50-plussers beter en sneller aan een baan kunnen komen. Op heel veel punten waar ‘50-plusser’ staat, had overigens net zo goed een andere leeftijd of een andere groep kunnen staan. Wees je bewust van je overwegingen en beweegredenen en maak de keuzes die bij jou passen!
Deze bijdrage is geschreven door Geert-Jan Waasdorp.
Ik weet niet welke leeftijd Geert-Jan is maar hij noteert 90% lul argumenten. Je wordt bijvoorbeeld bij bijna alle uitzendbureaus bijna uitgelachen als je als als 50 plusser aanklopt. En ik vraag echt niet een functie op niveau van mijn laatst verdiende salaris. Ik heb geen uitkering en zit zeker nog niet op mijn pensioen te wachten. Ja! Ik ben bewust werkloos geworden nadat mijn jaarcontract afliep en ik op kon stappen. Dat was 4 jaar geleden en ik was zo naïef dat ik weer zo een baan had.
Beste Geert-Jan,
Je gebruikt mooie argumenten, maar gaan ze wel op in deze tijd? Kijk om je heen en stel vast hoeveel bekwame werknemers van boven de 50 hun baan verliezen. … Gaat het nu werkelijk om de mentaliteit van juist deze mensen, of heeft het te maken met de opvattingen van de jongens- en- meisjes recruiters? Er gaapt een kloof tussen deze max 35-jarigen, en de gerijpte 50plussers.
Voorts verdwijnt er erg veel werk, en hebben wij nu echt een grote mate van werkloosheid!
Jouw argumenten gaan op in ‘vredestijd’, maar niet in het huidig arbeidsbestel. Maak een mooie blog voor werkgevers, die hebben meer behoefte aan bewustwording betreffende nut en noodzaak van 50-plussers in hun organisatie.
Helaas weten zij dat zelf nog niet.
Ik ben van mening dat bedrijven verplicht moeten worden om oudere werknemers in dienst te nemen. Ik ben 52 en moet werken tot mijn 67e.Ik heb nu 32 jaar hard gewerkt om mede datgene op te bouwen wat de jongere generatie nu aan het afbreken is en ik vergodverdom het om straks de bijstand in te gaan omdat een stel snotapen de dienst uitmaakt!!!!!!!
Ik heb al een paar maal geprobeerd te reageren op de serie artikelen van deze meneer. Maar het lukt mij niet de gevoelens die dit allemaal oproept te verwoorden. Frustratie staat daarbij voorop.
Frustraties over het niet vinden van een baan.
Frustraties hoe anderen er schijnbaar over denken.
Frustraties dat de schuld dus bij ons zelf ligt volgens deze meneer.
Frustraties over de begeleiding van het UWV.
Frustraties over het onbegrip voor je persoonlijke situaties
Frustraties over de houding van bedrijven: “hoezo wil je niet 7 dagen in de week beschikbaar zijn en in het weekend werken…. op oproepbasis op een 0 uren contract”
Frustraties over domme aannames over 50+ : “denkt u dat u dat nog aankan?”
Frustraties dat de auteur van deze serie artikelen nog niet één keer gereageerd heeft op alle reacties die er op zijn 3 artikelen die hij geschreven heeft.
Maar ach, we gaan vrolijk door met het zoeken naar werk of we doen gewoon alsof we nog steeds vrolijk zijn……..
Het was beter als dit artikel vanuit de werkgever is geschreven. Want de werkgever gebruikt ook al deze stigma’s om hun slecht lopende business op te ruimen. Als alle bedrijven nu de winst investeren in een gebalanceerde mix van jong en oud dan hebben we de oplossing te pakken. Het gaat pas mis als de balans weg is. En die is weg. Generaties hebben elk hun voor- en nadelen. Technologische- en persoonlijkevaardigheden spelen daarbij een grote rol. Je moet van 99% van de kinderen van de babyboomers niet verwachten dat zij acteren als hun kinderen van nu. Daarnaast neemt de overheid beslissingen die zowel de werknemer als de werkgever niet waar kan maken. Maar de werkgever en de overheid kunnen wel bijdragen aan een positieve oplossing in relatieve zin. Absoluut werkt alles, maar dat leren we ook op school. Daarbuiten is alles relatief. Dus lang leve de sociale regeling, maar misbruik het alstublieft niet!