Zijn kandidaten een vergoeding waard of moeten zij juist investeren?

Dat een persoonlijke kennismaking de meeste informatie oplevert van een kandidaat mag duidelijk zijn. Niet alleen de kennis die je opdoet vanuit het gesprek, maar ook hoe iemand zich presenteert, profileert en non-verbaal communiceert, is lastig waar te nemen via de telefoon. Skype biedt hier een oplossing, maar niets wint het van een ontmoeting.

Als recruiter wordt een groot deel van mijn agenda gevuld door kennismakingsgesprekken met kandidaten voor een concrete opdracht. Kandidaten worden door mij eerst op basis van het cv bekeken, daarna volgt een telefonisch interview en als deze twee stappen voor beide positief zijn, volgt er een kennismakingsgesprek. Zeker gezien de huidige arbeidsmarkt, is dit een bewuste keuze omdat mijn agenda anders beheerst wordt door gesprekken.

Dagelijks bellen sollicitanten die kennis willen maken. In de meeste gevallen wijs ik deze af vanwege eerder genoemde reden, maar zou een businessmodel waarin je kandidaten laat betalen voor een inschrijving kans van slagen hebben?

Bij mijn intakegesprekken wil ik dat iedere kandidaat een Take Home Value heeft. Dit houdt in dat zelfs wanneer ik niets voor een kandidaat kan betekenen, men iets “meeneemt” van het gesprek. Hiermee doel ik op zaken als het cv, houding, voorkomen, maar ook blindspots. Ieder persoon heeft gedragingen die voor andere (duidelijk) zichtbaar zijn, maar die je zelf niet (her)kent. Rechtvaardig ik daarmee dat een kandidaat inschrijfgeld moet betalen om zich bij ons in te schrijven en zo een Take Home Value krijgt?

Ons kantoor is gevestigd in Gorinchem. Redelijk centraal, maar iedereen moet reizen voor een bezoek. Wij geven geen reiskostenvergoeding, waarom niet? Een kandidaat is feitelijk het product van een Werving & Selectiebureau, dus is het koesteren hiervan wel een vergoeding waard zou je zeggen. Het argument dat we veel geld kwijt zijn met het vergoeden van de reiskosten, weegt mogelijk op tegen het feit dat we dan kritischer worden voordat we een kandidaat uitnodigen.

Wij vragen geen inschrijfgeld, maar vergoeden ook geen reiskosten. Als naast het cv en het telefonisch interview, reiskosten ook nog een drempel vormen om een kandidaat uit te nodigen, worden “twijfelkandidaten” niet meer uitgenodigd. Dit terwijl ik in mijn carrière al heel veel “twijfelkandidaten” heb weten te plaatsen. Andersom, als kandidaten zich niet meer bij een bureau aanmelden vanwege een inschrijffee, wordt het heel stil in werving en selectieland.

Wim van den Nobelen

Recruiter Strictly People (Management, HR & Finance), Sollicitatiecoach & Nobelist (in al mijn dienstverlening bepaalt de klant zelf de waarde).

Wim van den Nobelen has 145 posts and counting. See all posts by Wim van den Nobelen

8 gedachten over “Zijn kandidaten een vergoeding waard of moeten zij juist investeren?

  • 28/02/2012 om 07:55
    Permalink

    Skype wordt in dit artikel nog maar net aan genoemd, maar videosolliciteren zou wel een goede oplossing zijn. Neem i.p.v. een telefonisch interview een videosollicitatie en je hebt al een veel betere indruk van de kandidaat. Zo ben je veel effectiever in het vervolgtraject doordat je voorkomt dat je onnodig met ‘best-of-the-rest’ aan tafel zit.

    Veel recruiters denken bij het woordje videosolliciteren dat dit het fysieke gesprek op kantoor gaat vervangen. Maar als je dat nu eens vergeet en je simpelweg als doel stelt dat je de beste kandidaat wilt selecteren dan heb je met videosolliciteren de beste manier in handen om de beste 1ste indruk van de kandidaat te krijgen. Het lijkt mij veel leuker als je alleen aan tafel zit en 100% goede gesprekken hebt. Als je dan ook nog de opnames kan gebruiken richting opdrachtgevers danwel managers, wordt het alleen maar nog makkelijker.

    Geld vragen aan kandidaten zou ook een heleboel potentiele kandidaten kunnen afsluiten en dan weet je niet wat je hebt gemist.

  • 01/03/2012 om 14:13
    Permalink

    Ik beperk mijn uitgebreide reactie tot de vraag: moeten de kandidaten juist investeren?
    De W&S-bureau’s worden door de opdrachtgevers betaald voor hun diensten.
    Net zomin als een makelaar zowel van de verkoper als ook van de koper courtage mogen vragen, hoort dat bij W&S-bureau’s te zijn.
    Momenteel staat solliciteren gelijk aan het deelnemen aan eem loterij.
    Terwijl van de kandidaat wordt verwacht dat hij (bijna) alles over zijn persoon prijs geeft blijft de recruiter anoniem.
    De kandidaat moet er blindelings op vertrouwen dat de verstrekte gegevens strikt vertrouwelijk en correct worden behandeld.
    Alleen dat prijsgeven van deze gegevens is al een investering, namelijk de kandidaat schenkt een anoniem persoon zijn vertrouwen.
    De arbeidsmarkt zit voor de kandidaat voor een groot gedeelte op slot omdat hij steeds weer met dezelfde recruiters te maken krijgt, die hem eerder om welke reden dan ook niet hebben geselecteerd.
    Met de opdrachtgevers van W&S-bureau’s krijgt hij zonder hun medewerking geen contact, waardoor zijn kansen aanzienlijk worden verminderd.
    En hem dan ook nog eens laten betalen zonder enige garantie dat die betaling hem ook maar iets oplevert, is absurd.
    Vandaar ook de verwijzing naar de loterij.
    Ga je hierin nog een stapje verder, dan komen voortaan bij het W&S-bureau alleen nog de meest betalende kandidaten in aanmerking voor selectie.
    Voor het overige geeft Jeroen van Driel perfect de alternatieve methode aan.

  • 01/03/2012 om 16:55
    Permalink

    Nog niet zo lang geleden waren het de recruiters die de kandidaten benaderden om eens te komen kennismaken. Ook toen had je als kandidaat het risico dat je de reiskosten nooit meer terugverdiende, maar wel (even) het gevoel serieus genomen te worden. Zelf heb ik het meerdere malen meegemaakt dat ik werd uitgenodigd voor een kopje koffie, naar de andere kant van het land ben gereisd, geeft niet als je een relatie op- bouwt, een maand later blijkt die recruiter dan vertrokken te zijn. Soms heeft hij jouw gegevens meegenomen naar de volgende baas, of is hij voor zich zelf begonnen, is het toch niet helemaal voor niks geweest. Meestal blijkt het agendavulling voor de recruiter te zijn geweest. Had zijn tijd beter kunnen besteden voor acquisitie voor zijn oude baas, maar koffiedrinken met een argeloze kandidaat is leuker.

    Tegenwoordig reageer je op een leuke vacature, waarvan je zelf vind dat je er goed past, past het niet hou je alleen maar je zelf voor de gek. De recruiter reageert met de vraag: “Wat is je tarief?” Waarbij je dan, of je zelf te kort doet, of te duur bent, maar vervolgens niets meer hoort. Neemt in een concreet geval al niet eens de moeite meer om met goede kandidaten aan tafel te gaan zitten.

    Zeker Skype kan een goed alternatief zijn, maar voor een Take Home Value lijkt het mij minder geschikt.

  • 01/03/2012 om 21:52
    Permalink

    @Ids en Jeroen dank voor de toevoeging, al ben ik ook nog niet overtuigd van Skype

  • 03/03/2012 om 22:19
    Permalink

    We hebben onderzoek gedaan naar werving en selectiebureaus waarbij we ook de vraag stelden:’Zou een kandidaat in een mindere tijd moeten betalen voor een vacature?’ Vooralsnog zien werkgevers dit niet zitten.

  • 03/03/2012 om 23:08
    Permalink

    Recruiters zeggen dat ze op zoek zijn naar de beste kandidaat. Met vlotte babbels verkopen velen slechts alleen gebakken lucht. Jaren hebben ze daar hun zakken mee gevuld. In de huidige markt is dat waarschijnlijk afgelopen. Goede zaak!
    Mijn ervaring is dat recruiters veel te weinig meerwaarde bieden.

  • 04/03/2012 om 09:50
    Permalink

    @Vanepskeuten Waar zou volgens jou de meerwaarde in moeten of kunnen zitten?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.