We wachten gemiddeld 2 jaar! Die baan komt wel toch?

Uit onderzoek blijkt dat we gemiddeld 2 jaar wachten. Op de bus, bij de bakker, op traag internet, bij een gemeenteloket op de uitgifte van een paspoort. Twee jaar! Bedenk eens wat je allemaal in twee jaar kunt doen? Weet je nog wat je de afgelopen twee jaar hebt gedaan? Worden we gelukkig van wachten? Ik in ieder geval niet. Wachten ervaar ik over het algemeen als tijd verdoen. Gelukkig kan ik deze tijd wat doden sinds de komst van de smartphone, maar liever besteed ik mijn tijd zinvol. Hoe zouden kandidaten die solliciteren wachttijd ervaren?

Hoe veel wachttijd kent een sollicitatieprocedure eigenlijk?

Kandidaten wachten op een reactie als er gesolliciteerd is, op een bevestiging, op een uitnodiging, op een afwijzing, op een bevestiging van het 1^e gesprek, op het 1^e gesprek omdat deze meestal te laat begint, op de terugkoppeling van dit gesprek, op de afwijzing na dit 1^e gesprek, op een uitnodiging voor het 2^e gesprek, op een bevestiging van dit 2^e gesprek, op het 2^e gesprek omdat die ook vaak te laat start, op de terugkoppeling van het 2^e gesprek, op de afwijzing van dit 2^e gesprek of op een aanbieding. Als deze aanbieding er dan eindelijk komt, gaat dit meestal via de mail en wordt er weer gewacht op de terugkoppeling van de vragen die je hebt. Als je heel veel geluk hebt hoef je niet te wachten op het moment dat je langsgaat om het contract te tekenen.

Buiten het feit dat het iedere keer weer bijzonder is dat iemand een baan vindt, duurt het proces erg lang met veel onnodig wachten. Waar ligt dit aan? Is het proces te complex? De beslissing te groot? Dit laatste zeker. Het aannemen van een nieuwe medewerker kost veel geld. Erg veel geld. Maar dat is niet de belangrijkste reden waarom de beslissing te groot is. Dat komt omdat vaak niemand verantwoordelijk is voor het hele proces én het uiteindelijke resultaat. Te veel mensen zijn verantwoordelijk voor een klein onderdeel van het geheel. De recruiter, de hr, de hiringmanager iedereen heeft inspraak, een belang en verantwoordelijkheid.

En iedereen weet, daar waar iedereen verantwoordelijk is, niemand verantwoordelijkheid neemt. En die kandidaat maar wachten en wachten, en wachten, en wachten.